Włodzimierz Jarzęba urodził się 18 listopada 1956 roku w Krakowie. Dwukrotnie został laureatem Olimpiady Chemicznej będąc uczniem trzeciej i czwartej klasy XII Liceum Ogólnokształcącego w Nowej Hucie. Studia rozpoczął na Wydziale Chemicznym Politechniki Krakowskiej w 1975 roku. Po ich ukończeniu podjął studia doktoranckie na Wydziale Chemii UJ w Zespole Badań Fotochemicznych i Luminescencyjnych. Praca doktorska obejmowała badanie wydajności kwantowych fotoluminescencji i badanie czasów życia stanów elektronowo wzbudzonych pochodnych chinoliny. Rok po obronie doktoratu (z wyróżnieniem), w 1987r wyjechał do USA. Przez cztery lata w University of Minnesota pracował w zespole zajmującym się zastosowaniami technik laserowych do badań najszybszych procesów chemicznych. Część tego pobytu to stypendium amerykańskiej National Science Fundation. Prace badawcze w Stanach, których był współtwórcą i współautorem , to przedsięwzięcia nowatorskie na skalę światową. To właśnie dr Włodzimierz Jarzęba po raz pierwszy w świecie wykonał pomiary femtosekundowych czasów solwatacji cząsteczek sond molekularnych w roztworach wodnych.

Wyniki badań zespołu profesora Barbary, w którym pracował w Stanach, publikowane były przez najlepsze w tej dziedzinie czasopisma naukowe i do dziś nie straciły na aktualności. Dowodem są liczne cytowania. W 1997 roku dr Włodzimierz Jarzęba uzyskał stopień doktora habilitowanego i w tym samym roku utworzył w Zakładzie Chemii Fizycznej i Elektrochemii na Wydziale Chemii UJ swój zespół badawczy - Zespół Femtochemii. W jego skład weszli młodzi badacze - doktoranci i studenci. Kiedyś będąc w ich wieku samodzielnie szukał odpowiedzi na wiele zagadek otaczającego świata, przyszedł czas aby służyć młodszym radą, pomocą i rozbudzać w nich naukowe zamiłowania. Głównym obszarem zainteresowań młodego Zespołu były badania szybkich procesów chemicznych.

Pracownie Femtochemii zorganizował od podstaw. Zbudował aparaturę (spektrometr femtosekundowy), zorganizował dla studentów nową pracownię z chemii fizycznej i prowadził ciekawe wykłady z perspektyw chemii fizycznej oraz ultraszybkich procesów chemicznych. Dr hab. Włodzimierz Jarzęba potrafił też projektować i budować unikalne urządzenia, które wykorzystywano w prowadzonych pracach badawczych. Już w czasie swoich studiów doktoranckich zbudował aparaturę do pomiarów czasów życia fluorescencji cząstek, działającą na zasadzie skorelowanego czasowo zliczania pojedynczych fotonów. Dzięki niej studenci i doktoranci mogli badać procesy fotochemiczne i fotofizyczne zachodzące w czasach nanosekundowych.

Włodzimierz Jarzęba rozwijał współpracę naukową z zespołami i ośrodkami badawczymi w kraju i za granicą. Jeszcze na studiach doktoranckich oprócz fotochemii zajmował się też elektronowym rezonansem paramagnetycznym. Jako młody doktor habilitowany podjął natomiast badania w nowym dla siebie obszarze- spektroskopii koherencyjnej. Współpracował w tej dziedzinie z kolegami z Uniwersytetu we Frankfurcie nad Menem. Rezultat współpracy to kilka ważnych w spektroskopii koherencyjnej publikacji naukowych. Współpraca z zagranicą to nie tylko Niemcy. To również wspólne przedsięwzięcia badawcze z uczonymi z Saclay i Orsay w Paryżu, i z Centrum Badań Naukowych Tsukuba w Japonii.

Włodzimierz Jarzęba był proszony o wygłoszenie wykładów w Australii, Stanach Zjednoczonych, Japonii, Szwajcarii i Niemczech. Zapraszano go również na wykłady do wielu polskich ośrodków naukowych. 15 kwietnia 2010 roku minęło 6 lat od śmierci dr hab. Włodzimierza Jarzęby. Odszedł przedwcześnie po krótkiej i ciężkiej chorobie. Nagroda im Włodzimierza Jarzęby została ustanowiona, by młodzi chemicy poznali naukowe osiągnięcia tego nieprzeciętnie zdolnego badacza. Powstała również po to, by naukowe pasje dr hab. Włodzimierza Jarzęby mogły być na nowo podejmowane i kontynuowane przez studentów Wydziału Chemii UJ.